Przygoda, podróże, praca za granicą = handel ludźmi? NIE!
Lubuscy policjanci spotykają się z młodzieżą, z którą rozmawiają o handlu ludźmi. Informują ich, że ten proceder jest współczesną formą niewolnictwa i stanowi jedną z najcięższych zbrodni, godzącą w podstawowe wartości człowieka, jakimi są wolności i godność ludzka. Mając świadomość, jak poważnymi problemami są przymusowa prostytucja, praca przymusowa, handel dziećmi czy handel narządami, policjanci każdego dnia walczą z tym przestępstwem.
Policjanci z całego garnizonu lubuskiego odwiedzają młodzież, której opowiadają o handlu ludźmi. Dzisiejsza młodzież ciekawa świata, podróżuje przez cały rok. Takie wyjazdy to okres beztroskiej zabawy i niezapomnianych przygód, ale i okres, w którym przestępcy zajmujący się handlem ludzi intensyfikują swoje działania. Zjawisko handlu ludźmi może dotknąć każdego, bez względu na płeć czy wiek. Grupy przestępcze zajmujące się handlem ludźmi wykorzystują różne metody, aby zwerbować osoby szukające pracy. Także o problemie, jakim jest handel ludźmi, należy pamiętać każdego dnia, nie tylko w okresie wakacji czy urlopów. Warto więc wiedzieć jak ustrzec się przed takimi zjawiskami i gdzie udać się po pomoc, aby walczyć z procederem handlu ludźmi. Policjanci organizują spotkania z młodzieżą, informując ich czym jest handel ludźmi, jakie zasady bezpieczeństwa należy zachować przed wyjazdem za granicę, co zrobić, gdy zostanie się ofiarą handlu ludźmi. Najbardziej narażeni na to zjawisko są właśnie młodzi ludzie, którzy wyjeżdżają za granicę i szukają przygód. Brak doświadczenia życiowego powoduje, że łatwo dają się manipulować i oszukiwać. Ofiary przymuszane są do prac niewolniczych, do żebractwa lub uprowadzane w celu pozyskania organów. Policjanci apelują o przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa, które mogą przyczynić się do zminimalizowania tego przestępstwa!
Zanim wybierzemy się za granicę do pracy pamiętajmy, aby:
Dopełnić wszelkich formalności (sprawdź ważność swojego paszportu - jeśli wyjeżdżasz na jego podstawie i ewentualnych pozwoleń, zgromadź inne konieczne do podjęcia pracy dokumenty na przykład: zaświadczenia potwierdzające Twoje kwalifikacje zawodowe).
Ubezpieczyć się (od następstw nieszczęśliwych wypadków i ewentualnych kosztów leczenia).
Sprawdzić, czy pośrednik (firma pośrednicząca) oferujący Ci pracę działa legalnie, to znaczy czy jest zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Agencji Zatrudnienia i posiada odpowiedni certyfikat.
Upewnić się, że Twój pracodawca istnieje!
Dowiedzieć się o nim jak najwięcej - najlepiej od pośrednika. Poproś o adres, numer telefonu. Skontaktuj się z nim.
Dowiedzieć się, na co możesz liczyć ze strony pośrednika w razie kłopotów w pracy (na przykład w sytuacji, kiedy praca jest inna niż oferowana lub masz problemy z pracodawcą). Poproś o zobowiązanie na piśmie.
Dokładnie czytać wszystkie dokumenty, które pokazuje Ci pośrednik, zwłaszcza te, które masz podpisać. Jeśli czegoś nie rozumiesz - pytaj!
Jeśli dajesz pośrednikowi pieniądze, zawsze domagaj się pokwitowania!
Zrób kserokopię dokumentów, które ze sobą zabierasz (paszportu, dowodu osobistego, wiz, pozwolenia na pracę, umowy o pracę) i zostaw bliskim (osobom, którym ufasz). Dołącz do dokumentów aktualną fotografię.
Zostaw też adres, pod którym będziesz przebywać za granicą, numer telefonu, imię i nazwisko pracodawcy oraz nazwiska i adresy osób, z którymi wyjeżdżasz (lepiej nie wyruszać w pojedynkę). Informuj bliskich o zmianach adresu i miejsca pracy.
Ustal częstotliwość kontaktów telefonicznych z bliskimi (osobami, którym ufasz) na przykład raz w tygodniu o określonej porze. Ustal hasło, którym się posłużysz w przypadku ewentualnych kłopotów i niemożności powiedzenia tego wprost przez telefon: na przykład przekaż pozdrowienia dla kogoś, kto nie istnieje.
Zabierz ze sobą:
Adres i numer telefonu najbliższego polskiego konsulatu w kraju, do którego jedziesz. W razie jakichkolwiek kłopotów, tam otrzymasz pomoc.
Słownik lub rozmówki - jeśli nie jesteś pewny/a, czy dasz sobie radę z miejscowym językiem.
Numer telefonu Poland direct z kraju, do którego jedziesz. Za minimalną opłatą lub za darmo będziesz mógł/a zatelefonować do Polski – tylko na numer telefonu stacjonarnego – nie komórki - o ile osoba, do której dzwonisz zgodzi się zapłacić za rozmowę. Telefonistka, która połączy rozmowę mówi po polsku.
Numer telefonu organizacji pomagającej kobietom, migrantom czy osobom poszkodowanym w wyniku przestępstwa. Zwykle w takiej organizacji można uzyskać poradę i pomoc.
Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest potwierdzeniem ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia i jest uznawana w krajach Unii Europejskiej. Jeśli podczas pobytu za granicą zachorujesz Narodowy Fundusz Zdrowia pokryje koszty leczenia. Jednak nie wszystkie! Przed wyjazdem upewnij się, jakiego rodzaju koszty leczenia za granicą mogą być pokryte przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
Telefon komórkowy z aktywnym roamingiem.
Pieniądze (może to być także karta kredytowa lub czeki). Zapas na tak zwaną „czarną godzinę".
aspirant Justyna Sęczkowska-Sobol
Komenda Powiatowa Policji w Nowej Soli
