Aktualności

18 października – Europejski Dzień Przeciwko Handlowi Ludźmi i Niewolnictwu

Data publikacji 18.10.2022

18 października 2022 roku po raz szesnasty obchodzony jest Europejski Dzień Przeciwko Handlowi Ludźmi i Niewolnictwu. Głównym celem ustanowienia tego dnia jest przede wszystkim edukacja społeczeństwa w zakresie możliwości zapobieżenia stania się ofiarą handlu ludźmi. Lubuska Policja aktywnie włącza się w obchody, we wszystkich jednostkach Policji garnizonu lubuskiego.

Definicję „handlu ludźmi” określa artykuł 115 § 22 Kodeksu karnego. Zgodnie z nim handlem ludźmi jest werbowanie, transport, dostarczanie, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie osoby z zastosowaniem:

  1. Przemocy lub groźby bezprawnej,
  2. Uprowadzenia,
  3. Podstępu,
  4. Wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania,
  5. Nadużycia stosunku zależności, wykorzystania krytycznego położenia lub stanu bezradności,
  6. Udzielenia albo przyjęcia korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy osobie sprawującej opiekę lub nadzór nad inną osobą.

W celu jej wykorzystania, nawet za jej zgodą, w szczególności w prostytucji, pornografii lub innych formach seksualnego wykorzystania, w pracy lub usługach o charakterze przymusowym, w żebractwie, w niewolnictwie lub innych formach wykorzystania poniżających godność człowieka lub w celu pozyskania komórek, tkanek lub narządów wbrew przepisom ustawy. Jeżeli zachowanie sprawcy dotyczy małoletniego, stanowi ono handel ludźmi, nawet gdy nie zostały użyte metody lub środki wymienione w punktach 1 - 6.

Przestępstwo „handlu ludźmi”, według artykułu 189a Kodeksu karnego podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. Natomiast czynienie przygotowań do popełnienia tego przestępstwa zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Ryzyko stania się ofiarą handlu ludźmi może zmniejszyć stosowanie poniższych rad.

ZANIM WYBIERZESZ SIĘ ZA GRANICĘ DO PRACY PAMIĘTAJ!!!

  1. Dopełnij wszelkich formalności (sprawdź ważność swojego paszportu - jeśli wyjeżdżasz na jego podstawie i ewentualnych pozwoleń, zgromadź inne konieczne do podjęcia pracy dokumenty na przykład: zaświadczenia potwierdzające Twoje kwalifikacje zawodowe).
  2. Ubezpiecz się (od następstw nieszczęśliwych wypadków i ewentualnych kosztów leczenia).
  3. Sprawdź, czy pośrednik (firma pośrednicząca) oferujący Ci pracę działa legalnie, to znaczy czy jest zarejestrowany w KRAZ (Krajowy Rejestr Agencji Zatrudnienia) i posiada odpowiedni certyfikat (od l listopada 2005 certyfikaty wydaje Urząd Marszałkowski).
  4. Upewnij się, że Twój pracodawca istnieje! Dowiedz się o nim jak najwięcej - najlepiej od pośrednika. Poproś o adres, numer telefonu. Skontaktuj się z nim.
  5. Dowiedz się, na co możesz liczyć ze strony pośrednika w razie kłopotów w pracy (na przykład w sytuacji, kiedy praca jest inna niż oferowana lub masz problemy z pracodawcą). Poproś o zobowiązanie na piśmie.
  6. Dokładnie czytaj wszystkie dokumenty, które pokazuje Ci pośrednik, zwłaszcza te, które masz podpisać. Jeśli czegoś nie rozumiesz - pytaj!
  7. Jeśli dajesz pośrednikowi pieniądze, zawsze domagaj się pokwitowania!
  8. Zrób kserokopię dokumentów, które ze sobą zabierasz (paszportu, dowodu osobistego, wiz, pozwolenia na pracę, umowy o pracę) i zostaw bliskim (osobom, którym ufasz). Dołącz do dokumentów aktualną fotografię.
  9. Zostaw też adres, pod którym będziesz przebywać za granicą, numer telefonu, imię i nazwisko pracodawcy oraz nazwiska i adresy osób, z którymi wyjeżdżasz (lepiej nie wyruszać w pojedynkę). Informuj bliskich o zmianach adresu i miejsca pracy.
  10. Ustal częstotliwość kontaktów telefonicznych z bliskimi (osobami, którym ufasz) na przykład raz w tygodniu o określonej porze. Ustal hasło, którym się posłużysz w przypadku ewentualnych kłopotów i niemożności powiedzenia tego wprost przez telefon: na przykład przekaż pozdrowienia dla kogoś, kto nie istnieje.

 

ZABIERZ ZE SOBĄ:

  1. Adres i numer telefonu najbliższego polskiego konsulatu w kraju, do którego jedziesz. W razie jakichkolwiek kłopotów tam otrzymasz pomoc.
  2. Słownik lub rozmówki - jeśli nie jesteś pewna, czy dasz sobie radę z miejscowym językiem.
  3. Numer telefonu Poland direct z kraju, do którego jedziesz. Za minimalną opłatą lub za darmo będziesz mogła zatelefonować do Polski – tylko na numer telefonu stacjonarnego – nie komórki - o ile osoba, do której dzwonisz zgodzi się zapłacić za rozmowę. Telefonistka, która połączy rozmowę mówi po polsku.
  4. Numer telefonu organizacji pomagającej kobietom, migrantom czy osobom poszkodowanym w wyniku przestępstwa. Zwykle w takiej organizacji można uzyskać poradę i pomoc.
  5. Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest potwierdzeniem ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia i jest uznawana w krajach Unii Europejskiej. Jeśli podczas pobytu za granicą zachorujesz NFZ pokryje koszty leczenia. Jednak nie wszystkie! Przed wyjazdem upewnij się, jakiego rodzaju koszty leczenia za granicą mogą być pokryte przez NFZ.
  6. Telefon komórkowy z aktywnym roamingiem.
  7. Pieniądze (może to być także karta kredytowa lub czeki). Zapas na „czarną godzinę", aby miała za co wrócić do Polski.

Więcej porad i pomoc dla ofiar handlu ludźmi na stronach internetowych:

Krajowe Centrum Interwencyjno-Konsultacyjne dla Ofiar Handlu Ludźmi

 

podinspektor Anna Księżak-Nowak

Wydział Prewencji Komendy Wojewódzkiej Policji w Gorzowie Wielkopolskim 

Powrót na górę strony